Bractwo Świętych Aniołów Stróżów: wspólnota, pomoc i zobowiązania

Istniejące na Skałce w Krakowie bractwo zostało powołane 2 lutego 1626 r. przez o. Mikołaja Królika, ówczesnego prowincjała zakonu paulinów. Reaktywowania bractwa w 2003 r. dokonał na prośbę o. Andrzeja Napiórkowskiego, skałecznego przeora, ówczesny generał zakonu o. Izydor Matuszewski. Aktualnie opiekunem tej wspólnoty jest o. Tomasz Góralczyk OSPPE.

Zakonnik podkreśla, że postawy człowieka wobec aniołów – cechującej się szacunkiem, wdzięcznością, ufnością i posłuszeństwem – uczy paulinów święty Paweł, pierwszy pustelnik, patriarcha zakonu.

– Ponieważ życie na pustyni stwarzało dla niego wiele trudności, dlatego też z całą ufnością zwracał się do świętych aniołów, błagając ich o pomoc i opiekę – podkreśla o. Góralczyk.

W konstytucjach zakonnych czytamy, że oprócz kultu maryjnego, bracia powinni szczególnie pielęgnować nabożeństwo do świętych aniołów (art.32). - W praktyce życia ojców i braci zakonnych najczęściej kult do anioła stróża przejawia się w naszych codziennych, zarówno wspólnotowych, jak i indywidualnych modlitwach - wyjaśnia o. Tomasz.

– Zewnętrznym wyrazem duchowości anielskiej kultywowanej przez nasz zakon są także msze wotywne o aniołach stróżach sprawowane w każdy wtorek oraz zakładane przy naszych kościołach – na mocy bulli In supremo apostolicae dignitatis culmine papieża Urbana VIII z dnia 30 sierpnia 1624 r. – bractwa świętych aniołów stróżów.

Bractwo to wspólnota chrześcijan, ludzi wszystkich stanów, którzy pragną w komunii z aniołami, w duchu miłosierdzia, otwierać się na człowieka i jego potrzeby.

Stąd wynikają zadania bractwa, m.in.: wcielanie w życie Ewangelii, osobisty rozwój duchowy, dawanie świadectwa wierze i podejmowanie czynów miłosierdzia oraz szerzenie kultu świętych aniołów ze szczególnym uwzględnieniem umiłowania i oddania się opiece anioła stróża.

– Te święte duchy, które przewyższają ludzi swą potęgą umysłu i mocą swojej woli, z ustanowienia Bożego rozciągają swoją opiekę nad światem, a przede wszystkim nad ludźmi – tłumaczy o. Góralczyk. – Bóg daje każdemu człowiekowi anioła stróża, aby opiekował się nim, czuwał nad nim i dzięki niemu dążył do szczęścia wiecznego.

Opiekun bractwa zachęca jego członków do jak najściślejszej więzi z aniołem stróżem.

– Mam świadomość tego, że mój anioł towarzyszy mi dwadzieścia cztery godziny na dobę – wyznaje animatorka bractwa, pani Gabriela. – Chroni mnie w różnych sytuacjach, pozwalając np. uniknąć kolizji czy wypadków drogowych. Jestem przekonana co do pomocy mojego anioła. Były sytuacje, kiedy zatrzymywał mnie na krawężniku tuż przed nadjeżdżającym samochodem czy też pozwalał wejść w ostatniej chwili bezpiecznie do tramwaju.

Anioł także zachęca i motywuje do modlitwy. – Miałam zobowiązanie modlitewne w pewnej intencji – opowiada dalej pani Gabriela. – Pamiętam, że byłam bardzo zmęczona. W pamięci utkwił mi mimo wszystko moment, gdy mój różaniec odmówiłam do drugiej dziesiątki. Wtedy zasnęłam. Kiedy obudziłam się, trzymałam różaniec w ręce na ostatnim paciorku piątej dziesiątki. Jestem przekonana, że mój anioł dokończył za mnie tę modlitwę.

Nie tylko pomaga w modlitwie, wzmacnia postawę człowieka modlącego się, ale i „szturcha”, jak określa pani Gabriela, do tego, aby podejmować wewnętrzny dialog z Panem. Czasami także „szturcha”, aby wykonać do kogoś telefon, który – jak się okazuje – jest w danym momencie bardzo potrzebny drugiej osobie.

Jak mówi o. Góralczyk OSPPE, trzeba pamiętać, że pierwszym i zasadniczym zadaniem aniołów jest uwielbienie Boga. – Poprzez nasze czyny kierowane ich natchnieniami możemy bardziej przyczynić się do naszego zbawienia, uwielbiając Boga wraz z nimi – zaznacza paulin.