„Ofiarowuję swoje młode życie Jezusowi”. Kim była Angelina Pirini?

Angelina Pirini urodziła się 30 marca 1922 r. w Sala di Cesenatico, jako najstarsza z czterech córek Luigiego Piriniego i Diny Savina. W wieku sześciu lat otrzymała sakrament bierzmowania, a dwa lata później przystąpiła do Pierwszej Komunii Świętej. Od tamtego momentu nawiązała głęboką relację miłości z Jezusem, a Eucharystia stała się dla niej centrum życia duchowego. Codziennie rano wstawała o świcie, aby móc uczestniczyć we mszy świętej. W 1934 r. nowy proboszcz parafii Sala di Cesenatico, ks. Giuseppe Marchi, mianował Angelinę delegatką Akcji Katolickiej. Pirini mocno zaangażowała się w apostolat i powierzone jej zadania. Trzy lata później została przewodniczącą sekcji żeńskiej tego świeckiego ruchu. 

Współpracownicy wspominali, że Angelina z czułością, wrażliwością i dobrocią oddawała się wychowaniu dziewcząt. Troszczyła się o ich chrześcijańską formację, często rozmawiała z nimi o Bogu. 

„Och, jak pięknie jest mówić duszom o Miłości”  – podkreślała. 

15 maja 1937 r. Pirini brała udział w ogólnokrajowym zjeździe młodzieży żeńskiej Akcji Katolickiej w Loreto. Po powrocie napisała: „Jakże ja bardzo kocham Akcję Katolicką! Nauczyłam się poznawać i kochać Pana (…) Wiele dusz zostało mi powierzonych (…). Chciałabym być obecna we wszystkich częściach świata, aby mówić duszom o Bożej miłości”. 

Młoda dziewczyna pragnęła całe swoje życie poświęcić Chrystusowi. Za pozwoleniem ojca duchowego, ks. Giuseppe Marchiego, Angelina złożyła ślub dozgonnej czystości, aby zadośćuczynić Najświętszemu Sercu Jezusa za zniewagi, wyrządzone mu przez grzechy ludzkie. „Ofiarowuję się za kapłanów, aby byli święci, za misjonarzy, abyś, o Jezu, dał im siłę i odwagę (…). Jezu, pragnę mieć udział w Twoich smutkach (…) Mam do tego prawo, będąc Twoją oblubienicą. Chcę umrzeć jako męczennik dla Ciebie i Twojej chwały”  – zanotowała w dzienniczku. 

Pirini coraz częściej skarżyła się na problemy zdrowotne. Pewnego dnia z powodu silnego bólu brzucha została przewieziona do miejscowego szpitala. Przeszła pilną operację perforacji wyrostka robaczkowego. Podczas tych cierpień Pirini miała przeżycia mistyczne. Bóg ukazywał jej przeróżne sceny z Męki Pańskiej. Wszystkie doświadczenia duchowe skrupulatnie zapisywała w notatniku. Po kilku dniach po opuszczeniu szpitala, stan zdrowia Angeliny ponownie się pogorszył. Lekarze zdiagnozowali u niej zapalenie jelit. 

11 lutego 1938 r. Pirini złożyła ślub posłuszeństwa. Przyrzekła wówczas, że odtąd chce „żyć tylko na chwałę Bożą i dla zbawienia dusz”. 

W ostatnich kilku miesiącach życia kobieta przeżyła ciemną noc ducha i bardzo głęboką próbę wiary. Odczuwała wewnętrzną pustkę i brak doświadczenia Boga. 

Od 5 września do 1 października Angelina karmiła się wyłącznie Eucharystią. 

„Potrzebuję czystej miłości, o Jezu, aby odwzajemnić Twoją nieskończoną miłość”  – zapisała w dzienniczku.

W liście-testamencie, który napisała na dwa dni przed śmiercią, zwracając się do dziewcząt, którymi z miłością opiekowała się w Akcji Katolickiej, zapewniła: „Ja, drogie dziewczęta, z radością ofiarowuję moje młode życie Jezusowi dla waszego uświęcenia”. 

Angelina zmarła 2 października 1940 r., dwadzieścia minut po północy. W pogrzebie wzięło udział wiele młodych osób z Akcji Katolickiej (m.in. Pio Moretti, Guelfa Bondi i Irma Ceredi, późniejsza liderka ruchu. Pirinii została pochowana na miejscowym cmentarzu. Od 25 marca 2001 r. jej doczesne szczątki spoczywają w marmurowym sarkofagu, w pobliżu ołtarza Santa Maria Goretti, w kościele w Sala di Cesenatico. Przy parafii działa również stowarzyszenie „Przyjaciele Angeliny”, które organizuje konferencje, spotkania modlitewne oraz wydaje broszury i książki (niektóre napisane przez nieżyjącego już Don Angelo Piriniego, kuzyna Angeliny). 

14 marca 2024 r. papież Franciszek upoważnił Dykasterię Spraw Kanonizacyjnych do promulgowania dekretu o heroiczności cnót, nadając Angelinie Pirini tytuł: „Czcigodnej Służebnicy Bożej”.

Źródła: wikipedia.org; churchpop.com; santiebeati.it; vaticannews.va.