Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!
Obiekt o roboczej nazwie 2021 XD7 po raz pierwszy zauważony został 3 grudnia ub. roku. Odkrycia dokonał jeden z badaczy Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego, jezuita o. Richard Boyle. Podobnie jak najbardziej znany z obiektów transneptunowych, Pluton, 2021 XD7 okrąża Słońce po nietypowej orbicie, odchylonej względem tych, po których porusza się Ziemia czy planety z nią sąsiadujące. Rok na nowo odkrytej planecie karłowatej trwa ok. 286 lat ziemskich, a jej oddalenie od naszej gwiazdy waha się pomiędzy ok. 5,3 a 7,7 mld kilometrów (w momencie największego zbliżenia jest to ok. 30 razy więcej od błękitnej planety).
Jak w rozmowie z agencją CNA zauważa Chris Graney z Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego, identyfikacja nowego ciała niebieskiego pomoże w poszerzeniu ludzkiej wiedzy o początkach naszego układu słonecznego. "Ten obiekt transneptuniczny (TNO) to jeden z puzzli w ogromnej układance. Cieszę się jednak, że obserwatorium watykańskie ten puzzel dokłada" – dodaje naukowiec. Graney wskazuje również, że nietypowa orbita 2021 XD7 i kilku innych TNO pozwala lepiej zbadać hipotezę istnienia masywnego, dużego ciała niebieskiego na obrzeżach układu słonecznego. Teoria ta, szczególnie popularna w kręgach fanów teorii spiskowych (jako tzw. "Dziewiąta Planeta"), tłumaczyłaby znaczące odchylenia w ruchu obiegowym ciał niebieskich w tamtej części układu.
Najbardziej znanym i największym odkrytym obiektem transneptunicznym pozostaje Pluton, przez kilka dziesięcioleci traktowany przez astronomów jako pełnoprawna planeta. W chwili obecnej liczba zidentyfikowanych planet karłowatych i pomniejszych ciał niebieskich za orbitą Neptuna to ok. 70 000 obiektów. Dokładne rozmiary planety karłowatej odkrytej przez watykańskich astronomów pozostają, póki co, nieznane.
Watykańskie Obserwatorium Astronomiczne sięga swymi korzeniami roku 1576, kiedy to papież Grzegorz XIII polecił budowę wieży przeznaczonej do obserwacji kosmosu. To właśnie na podstawie dokonanych tam wyliczeń Ojciec Święty zarządził reformę kalendarza, znaną jako reforma gregoriańska. Od roku 1933 r. centrum watykańskich obserwacji astronomicznych stała się letnia siedziba papieży, Castel Gandolfo. W 1993 r. zaś uruchomiony został nowoczesny watykański teleskop VATT, umiejscowiony przy Uniwersytecie Arizony w Tucson (USA). To właśnie przy jego użyciu o. Boyle dokonał grudniowego odkrycia.
