Chcesz stać się dobrym liderem, lubianym przez wszystkich? Naucz się zaszczepiać pewność siebie w swoich współpracownikach. Oto jak się do tego zabrać!
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!
Zapewne niektórzy z nas przecierpieli udział w różnych kursach, szkoleniach, a więc wszelkiego rodzaju wykładach na temat sztuki bycia liderem. Pierwszym, co rzuca się w oczy jest dość irytująca cecha liderów – syndrom człowieka sukcesu, który przyciąga i… przytłacza innych. Jednak niemal 15 lat temu udało mi się w końcu zrozumieć, na czym polega prawdziwe przywództwo.
Dostrzec człowieka
Sztuka bycia liderem polega przede wszystkim na dostrzeganiu drugiego człowieka.
Będąc członkiem komitetu akcjonariuszy pewnej dużej spółki przemysłowej, brałem udział w dorocznym walnym zgromadzeniu, które gromadziło tysiące uczestników, dawnych pracowników, dziennikarzy i jej zarząd. Tuż przed samym wydarzeniem, pod sceną można było wyczuć pewne rozgorączkowanie. Każdy był już na swoim miejscu, w swojej roli, gotów odegrać swoją partyturę. Zadanie publicznego przedstawienia działalności firmy przypadło w udziale pewnemu młodemu inżynierowi.
Mężczyzna ten był elegancko ubrany i wyraźnie zdenerwowany czekającą go przemową. Młody prezes spółki zbliżył się do niego. Po mocnym uścisku dłoni spojrzał na niego spod oka, a następnie zwrócił się do niego z kilkoma słowami, poklepując go serdecznie po ramieniu. Poprawił mu krawat i wysłał na scenę, obdarzając męskim kuksańcem i dodając otuchy uniesionym do góry kciukiem. Patrząc na tego młodego współpracownika, zrozumiałem wszystko. Zrozumiałem, że pójdzie za swoim szefem choćby na koniec świata, ponieważ został wybrany ze względu na to, kim jest (swoje kompetencje), a następnie posłany do walki z odzyskaną pewnością siebie.
Ta dobitna lekcja miała kilka etapów. Dotarcie do drugiego człowieka „na jego terytorium”, docenienie jego talentu, wizji, krótko mówiąc, zaoferowanie mu swojej uwagi i, przede wszystkim, postawienie na niego. Skorygowanie, w razie potrzeby, pewnych kwestii, wniesienie swojego wkładu, a przede wszystkim, posłanie na misję. Wielkie postaci Kościoła rozwinęły ten charyzmat życzliwego kierownictwa, łagodnego, które zarazem wymaga i dodaje otuchy. Świeccy czekają na takie gesty zaufania i posłania przez ojców w wierze. Sztuka przywództwa polega przede wszystkim na dostrzeganiu drugiego człowieka.
Arnaud Bouthéon
Czytaj także:
GPS dla mężczyzn? Małżeństwo, przywództwo, szacunek wobec żony
Czytaj także:
Powołani do przywództwa. Program dla mężczyzn, którzy chcą wziąć życie w swoje ręce