Często mówiąc o rozbudzaniu wiary w dzieciach, przywołujemy obraz ziarna zasianego w ich sercu. Ale czy dotyczy to również nienarodzonych jeszcze dzieci, których ciało i serce dopiero powoli się rozwijają? Dlaczego podobnie nie miałoby być z ich duszą?
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!
Płód, mikroskopijny i delikatny, budzi ciekawość. Naukowcy, położne i psychologowie dawno już wykazali, że nie jest ciałem obcym w ciele matki, ale bytem, którego chromosomy wskazują na istnienie odrębnej osoby. Wrażliwość, pamięć i system nerwowy – wszystko to istnieje i funkcjonuje już od samego początku. Jest on kimś innym od swojej matki, a jednak całkowicie od niej zależnym, zależnym od tych najdelikatniejszych po najtrudniejsze z jej odczuć, zależnym od jej emocji, lęków i radości. Interakcja, która zachodzi pomiędzy matką a dzieckiem, jest więc czymś oczywistym w każdym wymiarze, również tym duchowym.
Gdy modlitwa przynosi spokój i pogodę ducha
„W czasie ciąży matka i dziecko przez dziewięć miesięcy istnieją obok siebie, dusza przy duszy” – twierdzą Ojcowie Kościoła. To uprzywilejowany czas, który pozwala przygotować duszę dziecka na narodziny do boskiego życia, które nastąpią w momencie chrztu świętego. Matka powinna mieć świadomość tej duchowej obecności w sobie. Tak właśnie dzieje się w przypadku Hedwige, młodej mamy trójki dzieci. W czasie ciąży często dziękuje Bogu za swoje dziecko i powierza Mu je.
„Dziecko, które ma duszę, odczuwa stan mojego ducha” – opowiada. A co może wnieść większą harmonię do psychiki dziecka niż wewnętrzny pokój, jaki daje modlitwa? Dlatego właśnie podczas ciąży tak potrzebne jest mamie wyciszenie i szukanie sposobności do tego, by znaleźć czas na życie wewnętrzne. Przykładem do naśladowania może być Matka Boża, która kontemplowała Jezusa, nosząc Go w swoim łonie. Okres ciąży można więc przeżywać jako Adwent, jako czas radości i ciszy.
Śpiewanie hymnów, dziękczynienie za dziecko
Trzeba, aby serce młodej mamy było wypełnione głęboką radością, ponieważ życie przekazuje się z radością, ponieważ radość pociąga za sobą szczęście. To bardzo ważne, by tę radość odczuwali zarówno matka, jak i ojciec. Ten „adwent” powinien być też wypełniony wielką modlitwą. Maud, mama dwójki dzieci, dużo się modliła za każdym razem, gdy była w ciąży, szczególnie za wstawiennictwem Matki Bożej. Prosiła Ją o prowadzenie w tym czasie. „Jakoś intuicyjnie więcej się modlimy w czasie ciąży, bo to właśnie wtedy dotykamy tajemnicy życia” – wyjaśnia młoda kobieta.
Duszę dziecka powinno się budzić poprzez modlitwę, ale także poprzez muzykę. To właśnie muzyka wprowadza harmonię od momentu, w którym rozwija się ucho wewnętrzne, czyli od około szóstego miesiąca ciąży. Będąc w stanie błogosławionym, Maud słuchała dużo muzyki klasycznej, a przede wszystkim śpiewu gregoriańskiego, którego powolny rytm przypomina bardzo ten, w którym bije serce dziecka. W czasie modlitwy młoda kobieta wraz ze swoim mężem śpiewała hymny, które jej córeczki z pewnością były w stanie rozpoznać po urodzeniu. Nawet jeśli dziecko nie rozumie sensu tych pieśni, pokój i łaska, które z nich płyną, zostawiają w nim swój ślad.
Florence Brière-Loth
Czytaj także:
Czy podjęcie psychoterapii jest korzystne dla kobiety w ciąży?
Czytaj także:
Dobre odruchy, które powinniśmy w sobie wykształcić, by położyć kres zazdrości między dziećmi