Godność i łagodność
Obraz Matki Bożej Dobrej Drogi (wł. Madonna della Strada) znajduje się w jezuickim kościele Il Gesù w Rzymie. To dzieło niezwykłej urody, dość ekspresyjne jak na czasy, w których powstało (XIII-XIV wiek).
Widzimy na nim Maryję z Dzieciątkiem w ramionach. Maryja trzyma Jezusa lewą ręką, a prawą dłoń ma otwartą i skierowaną do patrzących w geście zaproszenia. Matka Boża jest zwieńczona nimbem i owinięta złotym płaszczem. Mały Jezus jest ukazany w postawie Pantokratora: Jego głowę otacza nimb ze wpisanym weń krzyżem. Lewą ręką trzyma księgę, a prawą podnosi w geście błogosławieństwa. Z obu pięknych twarzy – Matki i Syna – bije godność i jednocześnie łagodność. Wizerunek powstał zapewne między drugą połową XIII wieku a pierwszą połową XIV wieku. Trwa dyskusja co do autorstwa dzieła, ale zastosowane w nim elementy kompozycyjne sugerują najlepszą średniowieczną szkołę rzymską.
Modlitwa do Matki Bożej Dobrej Drogi
O Maryjo słodka,
Matko nasza w niebie
prowadź nasze kroki
po drodze żywota,
jakże często stromej
i pełnej wyboi.
A u kresu drogi
bądź nam niebios bramą
i błogosławiony Owoc twego łona
ukaż nam Jezusa. Amen.
Obraz Matki Bożej Dobrej Drogi i św. Ignacy
Wizerunek powstał jako fresk. Znajdował się pierwotnie na zewnętrznej ścianie niewielkiego kościoła pod wezwaniem Matki Bożej Dobrej Drogi, który od V wieku stał przy trakcie wiodącym do Watykanu. W tym miejscu znajdowali schronienie pielgrzymi i odbywały się tam ceremonie papieskie. Kościółek należał przez wieki do rodziny Astalli i 1541 roku został ofiarowany jezuitom. Założyciel zakonu św. Ignacy Loyola otaczał wielką czcią wizerunek Madonny della Strada. Jego duchowi synowie nie tylko kontynuowali to przywiązanie, ale również rozpropagowali obraz na całym świecie.
Kiedy w miejscu dawnego kościółka wzniesiono bazylikę Najświętszego Imienia Jezus (Santissimo Nome di Gesù – popularnie zwany Il Gesu), w 1575 roku fresk został pieczołowicie przeniesiony na płótno, a później na kamienne podłoże, i umieszczony w specjalnej kaplicy przylegającej do prezbiterium, w której jezuici składali swoje śluby zakonne. Obecnie ma wymiary: 68 x 75 cm. Ostatnie prace konserwatorskie odbyły się w 2006 roku. Obraz Matki Bożej Dobrej Rady został wtedy starannie oczyszczony i odrestaurowany. Dziś można go oglądać w pierwotnym kształcie, bez przemalowań. Usunięto z niego także kosztowne sukienki i wota przytwierdzone do postaci na obrazie.
Prowadź nasze kroki
Matka Boża Dobrej Drogi jest uważana za patronkę podróżujących – także „podróżujących” w sensie symbolicznym przez życie oraz odbywających szczególny rodzaj duchowej wędrówki, jaką są rekolekcje. Patronuje nie tylko zakonowi jezuitów, ale także misjonarzom, taksówkarzom, samotnym matkom i rzymskim służbom oczyszczania miasta. Istnieje też stowarzyszenie wiernych pod nazwą Towarzystwo Najświętszej Maryi Panny „Madonna della Strada”.
Liturgiczne święto Matki Bożej Dobrej Drogi przypada 24 maja, we wspomnienie Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Obraz Matki Bożej Dobrej Drogi znajduje się w Polsce m.in. w Gliwicach, Tychach i Wojkowicach Kościelnych.
