10 problemów, na które rozwiązanie znajdziesz w chrystocentryzmie

W początkach chrześcijaństwa św. Benedykt mówił: „Postaw Chrystusa ponad wszystko” i „nie przedkładaj niczego nad Chrystusa”. Papież Franciszek udziela dziś tej samej rady, mówiąc, że „Jezus w centrum serca” jest kluczem do życia chrześcijańskiego.

Oto niektóre problemy, na które odpowiedź znajdziesz chrystocentryzmie. 

Inni przyjaciele mają ograniczenia: często są nieobecni, rozproszeni, nie rozumieją nas lub nie są w pełni zaangażowani. Jezus, będąc Bogiem i człowiekiem, nie ma problemu z żadną z tych rzeczy. Powiedział: „Nazwałem was przyjaciółmi”, mając na myśli każdego z nas i resztę jego „grupy przyjaciół”, z którymi możemy się kontaktować w kościele, na rekolekcjach czy we wspólnotach.

Narody powstają i upadają, przyjaciele przychodzą i odchodzą, nadchodzą trudne czasy, a nawet miłość rodzinna jest zmienna. Ale „Jezus Chrystus jest ten sam wczoraj, dziś i na wieki”. Jak mówił św. Jan Paweł II: „Nie wiemy, co przyniesie nam nowe tysiąclecie, ale jesteśmy pewni, że w rękach Chrystusa jest ono bezpieczne”. Aby czuć więcej nadziei, codziennie dziękuj Jezusowi za to, co dla ciebie zrobił.

Życie często wydaje się harówką i bieganiem od jednego sprawunku do następnego. Ale w Chrystusie nawet małe czyny dokonane w Jego imię nabierają znaczenia na całą wieczność. „Cokolwiek uczynicie najmniejszemu z moich braci, to i mnie uczyniliście” – powiedział Jezus. Możemy napełnić nasze życie znaczeniem, pomagając innym lub po prostu ofiarowując im coś, jak sugerował papież Benedykt XVI.

Jezus obiecał, że bramy piekielne nigdy nie przemogą Kościoła, ale nie to było najbardziej pocieszające. Powiedział też: „Gdzie dwóch lub trzech zgromadzi się w imię moje, tam jestem pośród nich”. Tak bardzo utożsamia się z Kościołem, że kiedy my jesteśmy prześladowani, On też jest prześladowany. Zatem niezależnie od wad, które znajdziemy w Kościele, Chrystus będzie tam aż do końca czasów.

Jezus wie, że polityka nas przygnębia. Mówi: „Nie bój się mała trzódko, bo spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo”. Na świecie będziemy mieli kłopoty – mówi – ale „Ja zwyciężyłem świat”. Świat Go nienawidził i nas będzie nienawidził. Naszym zadaniem jest „oddać Cezarowi to, co należy do Cezara”, poddając się właściwej władzy i „oddać Bogu to, co należy do Boga” – poddając Bogu całe nasze serce, duszę i umysł.

Skuteczne drogi ku wolności od nałogów, takie jak Anonimowi Alkoholicy, kierują nas ku Jezusowi, ponieważ „ku wolności wyswobodził nas Chrystus; stójcie zatem niewzruszenie i nie poddawajcie się ponownie pod jarzmo niewoli”.

Św. Marek opisuje, jak rodzina Jezusa powiedziała: „Stracił rozum”. Maryja wiedziała, co robić: przyprowadziła ich do Chrystusa. W końcu udało się ich przekonać. Być może zobaczymy ten sam rezultat w naszym życiu, a jeśli nie, możemy znaleźć w Nim pocieszenie w nowej rodzinie wierzących.

Sam Jezus stał się biedny i powiedział: „Błogosławieni jesteście wy, ubodzy” i „Biada wam, którzy jesteście bogaci”. Mówił, że ziemskie skarby same niszczeją, ale też szkodzą człowiekowi; skupienie życia na Nim napełnia nas pokojem.

Jezus ma wiele sposobów postępowania z chorymi: uzdrawia ich, zapewnia, że ​​nawet śmiertelna choroba „nie kończy się śmiercią”, łączy ich cierpienia ze swoimi.

Jezus pokazał nam, jak zamierza pozostać blisko nas: w Eucharystii. Jeśli czujesz, że brakuje Go w Twoim życiu, zrób to samo, co Maryja i Józef: idź do Niego w tabernakulum. Znajdziesz tam wszystko, czego potrzebujesz: samego Jezusa Chrystusa.

Artykuł ukazał się w amerykańskiej edycji Aletei. Tłumaczenie: Aleteia.