Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!
Południe Chile słynie ze wspaniałych krajobrazów. Pośród piękna natury, na archipelagu Chiloé, znajduje się 16 drewnianych kościołów, które w kwietniu 2000 roku zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Kościoły w Chile
Jezuici byli pierwszymi zakonnikami, którzy przybyli na wyspy archipelagu w XVII wieku, aby ewangelizować miejscową ludność. Zakonnicy stworzyli system zwany „misją okrężną”. Polegał on na przemierzaniu pieszo różnych obszarów i wznoszeniu kaplic inspirowanych europejskimi projektami, ale budowanych przez mieszkańców wysp. Używano przy tym lokalnych materiałów i znanych technik budowlanych (w zasadzie takich samych lokalni rzemieślnicy używali do budowy łodzi).
Chociaż jezuici opuścili archipelag w 1767 r., franciszkanie, którzy przybyli tu po nich, w dużej mierze utrzymali styl architektoniczny przez kolejne trzy stulecia. Styl ten przeszedł do historii pod nazwą Szkoła religijnej architektury drewnianej Chilota.
Światowe dziedzictwo
W całym Chiloé zbudowano ponad 100 kościołów utrzymanych w tym oryginalnym stylu. Jednak ze względu na upływ czasu, warunki pogodowe i rodzaj konstrukcji, wiele z nich nie przetrwało do dziś. Ale ze względu na ryzyko, że pozostałe kościoły ulegną zniszczeniu, a tradycja (zarówno religijna, jak i architektoniczna) zapomniana, ogłoszono je Pomnikiem Narodowym.
Następnie specjalna fundacja troszcząca się kościołami w Chiloé nominowała 16 z pozostałych budynków do wpisania na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. 14 z nich zostało wpisane na listę w 2000 roku, rok później pozostałe dwie świątynie.