Zaproś księdza do domu. „Tu oglądam żywy, prawdziwy Kościół i widzę ludzkie zmagania”

Ksiądz w domu świeckich? Wiadomo – kolęda. Kiedy w tym roku w jej ramach wychodził od nas nasz wikariusz, czuliśmy mały niedosyt. Było już późno, ale moja żona powiedziała: “to zapraszamy innym razem”. Brzmi kurtuazyjnie? Cóż, znam moją żonę. Nie było w tym kurtuazji i pomyślałem: “No właśnie… Dlaczego nie?”.

Jak się okazuje, taka “inna” kolęda, czyli po prostu odwiedziny księdza u świeckich, to nic błahego i wiążą się z tym ciekawe i wartościowe historie. Beata Paszkowska, żona i mama, polonistka, przygotowywała się z narzeczonym do ślubu:

“Okazało się, że w parafii, w której mieliśmy sobie ślubować, nie praktykuje się mszy z takiej okazji. Znajoma powiedziała o tym pewnemu kapucynowi, a on sam zaproponował, że przyjedzie i odprawi nam mszę ślubną!”.

Jak wspomina Beata, wszystko odbyło się wspaniale. Znajomi do tej pory wspominają kazanie o winie, a czytana wtedy Ewangelia o cudzie w Kanie jest dla ich małżeństwa ciągle ważna i osobista.

“Po ślubie zaprosiliśmy tego naszego ratownika – br. Adama – na obiad, by mu podziękować. Byliśmy podekscytowani i niepewni, jak będzie, trochę też zdenerwowani – jak to przed spotkaniem z kimś nowo poznanym. Jak się okazało, ksiądz też człowiek – zobaczyliśmy, że mamy podobne zainteresowania czy problemy. Czasem nie widzimy się długie miesiące, ale dla relacji to nie ma znaczenia. A niedługo Adam ochrzci nasze czwarte dziecko” – dzieli się Beata.

Józef Maciński, przedsiębiorca z Warszawy podkreśla, że księża po prostu potrzebują takich spotkań:

“Wielokrotnie to słyszałem, goszcząc księży w domu w ramach spotkań wspólnoty małżeńskiej, w której jesteśmy z żoną. Dzielili się tym, że na parafii są jednak trochę sami, a takie spotkanie otwiera ich na ludzi i pomaga się ośmielić. Poza tym księża widzą, z czym się mierzymy jako rodziny i sami łatwiej dzielą się swoimi problemami czy proszą o pomoc w parafii” – mówi Józef.

Joanna Barkowska, żona i mama, podkreśla, że w czasie spotkania w księdzem w domu mogą paść pytania, które ciężko zadać w innych okolicznościach.

„Poszerzamy sobie nawzajem perspektywę. Np. mój mąż w swoim stylu zadał ostatnio księdzu pytanie: Ale właściwie co ksiądz ma zamiast Aśki? (śmiech). Mało nie spadłam z krzesła…”

„Chodziło oczywiście o to, że my jako małżonkowie mamy siebie, możemy się rozwijać, formować razem i dzięki sobie. Padła odpowiedź, że ksiądz potrzebuje nas – ludzi, z którymi może się spotykać i w których może się przejrzeć” – relacjonuje Joanna.

O co jeszcze można zapytać księdza w swobodnej domowej atmosferze? Ks. Marcin Stefanik, chrystusowiec, duszpasterz w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie podpowiada: “Znajomi pytają np. co zrobić, gdy bliscy są daleko od Kościoła. Pytają też po prostu o najróżniejsze sprawy wiary, których są ciekawi”.

Ks. Marcin lubi spędzać czas z ludźmi. “Szybko przechodzę na swobodny tryb. Wystarczy, że ktoś zrobi mi kawę i już się czuję na tyle ugoszczony, że dosłownie mógłbym sam pójść do kuchni i zrobić sobie kanapkę” – podkreśla ze śmiechem.

Jest to dla niego ważne, by poznawać, jak dziś funkcjonują rodziny, co je boli. Podkreśla, że nie jest dzięki temu odrealniony.

“Ostatnio byłem ze studentami na nartach i pojechali też z nami moi dawni studenci – małżeństwo z dziećmi. Zapowiedziałem im, że jak będą chcieli pójść na randkę, to ja się zajmę dziećmi. Wrócili po czterech godzinach i byli przeszczęśliwi, bo mogli się w końcu spokojnie ze sobą spotkać. To było dla mnie bardzo radosne. Miałem udział w umocnieniu ich więzi” – opowiada ks. Stefanik.

Jak mówi, dzięki odwiedzinom u znajomych – zwykłych ludzi – nie siedzi sobie na “plebanijce”, tylko ogląda żywy, prawdziwy Kościół, a to, co wie o ludzkich zmaganiach, nie ogranicza się tylko do konfesjonału.

“Oczywiście, z drugiej strony nie jestem jedynie od tego, by kawkować i kolacyjkować. Obowiązków jest dużo, ale jeśli do kogoś idę, to idę przede wszystkim po to, by zanieść Jezusa, z którym wcześniej mam zbudowaną osobistą relację” – podkreśla kapłan.

Moi rozmówcy zgodnie twierdzą, że zaproszenie księdza do domu w odwiedziny to żaden wielki prestiż, ale przede wszystkim obopólne korzyści dla relacji. Warto się ośmielić. To nic nie kosztuje, a może przynieść dużo dobra.