To jest najlepsze w byciu częścią dużej rodziny

Kiedy jesteś dzieckiem, otaczanie się wieloma braćmi i siostrami może przynieść wiele cudów. I często ludzie mają tendencję do rozważania zalet dużej rodziny z perspektywy dziecka. Jednak ostatnia rozmowa przypomniała mi o prawdziwym pięknie posiadania dużego "gangu", na którym można polegać, zwłaszcza w późniejszym, dorosłym życiu.

Yvonne, moja przyjaciółka, która jest ósmym z dwanaściorga rodzeństwa, niedawno przeżyła traumatyczny okres, kiedy jej młodsza siostra, 45-letnia, zasłabła w pracy i zapadła w śpiączkę. Ponieważ Jacqueline była singielką, Yvonne została wyznaczona na jej prawnego opiekuna. Zajmowała się wszystkimi sprawami, w tym finansowymi i medycznymi.

Waga takiej odpowiedzialności stała się oczywista, gdy lekarze nie byli pewni, czy Jacqueline przeżyje liczne zabiegi medyczne. Yvonne wiedziała, że ​​jej siostra chce zostać dawcą narządów.

Aby dodać więcej stresu do tej mieszanki, Yvonne jest także prawnym opiekunem swoich mocno już starszych rodziców, którzy mają własny "katalog" problemów medycznych. Musiała więc zdecydować, jak rozwiązać sytuację swojej siostry, biorąc pod uwagę także jej bezbronnych rodziców. Po rozmowie z rodzeństwem, przy ich wsparciu, postanowiła przedstawić rodzicom bardzo "rozwodnioną" wersję tego, przez co przeszła Jacqueline, dopóki nie mieli jeszcze dalszych wiadomości od zespołu medycznego.

Przez 10 dni rodzeństwo czekało, aby dowiedzieć się, czy naczynie krwionośne, które pękło w mózgu ich siostry, sprawi, że jej mózg będzie martwy. Ale, co gorsza, leżąc w śpiączce, Jacqueline dostała infekcji. Yvonne była naprawdę u kresu sił. Modliła się. Poprosiła innych o modlitwę. Odwiedzała siostrę tak często, jak tylko mogła, utrzymując jednocześnie stałą pracę i dbając o własną rodzinę.

Kiedy któregoś popołudnia zadzwonili do niej ze szpitala, Yvonne była pewna, że ​​chodziło o pozwolenie na wyłączenie aparatu podtrzymującego życie. Zadzwoniła do swojego licznego rodzeństwa i umówili się, że pojadą do szpitala, aby być przy łóżku siostry.

Na szczęście wiadomości nie były tak ponure. Chociaż wciąż była w śpiączce, Jacqueline zaczynała robić "postępy".

Co zrozumiałe, kiedy wyczerpana Yvonne podzieliła się ze mną tym wszystkim, zaczęła płakać. Jednak w jej oczach pojawił się błysk, rodzaj radości. Opowiedziała mi, jak cała ta sytuacja uświadomiła jej, jakie to błogosławieństwo, że ma tyle rodzeństwa.

Zawsze był ktoś, kto stał przy łóżku jej siostry. Zawsze był ktoś, kto odebrał jedno z jej dzieci, kiedy Yvonne musiała rozmawiać z lekarzami. A co ważniejsze, miwli obok siebie osoby, które podzielały ból, przez który wszyscy przechodzili.

Rodzeństwo stworzyło własną grupę wsparcia. Pomogli Yvonne w podjęciu ważnych decyzji. Przygotowywali się nawzajem na najgorsze. I poprawiali stan Jacqueline, dzieląc się niekończącymi się wspomnieniami z dzieciństwa.

I właśnie to jedno wydarzenie sprawiło, że całe rodzeństwo naprawdę doceniło dar dużej rodziny. To radość zarezerwowana nie tylko dla dzieciństwa, ale także dar, który może pomóc rodzeństwu przejść przez najtrudniejsze ścieżki, gdy ich własne dzieci stają się dorosłe i muszą stawić czoła trudnym decyzjom, a także kiedy wszyscy muszą stawić czoła nieuchronnej śmierci rodziców.

Więc następnym razem, gdy twoje dorosłe rodzeństwo doprowadzi cię do szału, pamiętaj, że to oni, miejmy nadzieję, będą przy tobie, kiedy będziesz ich najbardziej potrzebować. A im więcej masz rodzeństwa, tym większe są szanse, że te trudne czasy będą łatwiejsze.

Jeśli chodzi o Jacqueline, po wielu modlitwach i dzięki wsparciu jest w stanie samodzielnie oddychać i zaczyna odpowiadać na prośby rodzeństwa o przebudzenie.