Moja córka mogła umrzeć. Żyje dzięki Matce Bożej Rozwiązującej Węzły

Na łamach włoskiego tygodnika Maria con te pojawiło się krótkie, ale bardzo symboliczne świadectwo, które potwierdza, jak wiele można wyprosić u Maryi Rozwiązującej Węzły, również w dosłownym sensie tego zwrotu.

Małżonkowie Laura (lat 40) i Gianluca (lat 42), rodzice dwóch dziewczynek, we wspomnianym tygodniku maryjnym dzielą się swoją niesamowitą historią związaną z narodzinami młodszej córki. Przyszła na świat żywa, pomimo tego, iż pępowina ciasno owinęła się wokół jej szyi:

„Kiedy przyszła na świat moja córka, lekarze byli w szoku. Zastanawiali się jak to się stało, że przeżyła, że urodziła się żywa. To był cud, gdyż pępowina utworzyła pętlę. Prawdziwą pętlę, tak to nazywali” – mówiła Laura.

Gianluca nie potrafi powiedzieć, jak długo on i jego żona modlili się do Matki Boskiej Rozwiązującej Węzły jeszcze przez porodem córeczki. Skupia się na tym, aby dziękować Bogu za ten cud.

Ale kiedy wraca do domu, na widok obrazu Maryi, która usiłuje rozplątać węzły dzieci, doznaje olśnienia i rozumie, że za cudem, którego doświadczył, stoi właśnie Matka Boska w tym wizerunku.

Nawet dziś, kiedy przywołuje te zdarzenia, ogarnia go wzruszenie i wdzięczność za życie córki i szczególną opiekę, jaką otoczyła ją Maryja. Ta owinięta wokół szyi pępowina mogła uniemożliwić dopływ tlenu i pokarmu do organizmu dziecka. A dzięki interwencji i opiece Matki Bożej pętla pępowiny poluzowała się i nie stanowiła zagrożenia. „Matka Boża poluzowała tę pętlę tak, że nie zagrażała ona dziewczynce”.

„To cud, że ona nie urodziła się martwa – mówi Gianluca – początkowo dziękowałem wyłącznie Bogu, ale po powrocie do domu zacząłem odmawiać modlitwę do Matki Boskiej Rozwiązującej Węzły. Serce mi podpowiedziało, że to Maryja rozwiązała tę pętlę, dzięki czemu nic nie stało się dziecku. Do dziś odmawiamy całą rodziną tę modlitwę”.

Para zaczęła się wspólnie modlić do Matki Boskiej w tym wizerunku już jakiś czas przed drugą ciążą.

„Zanim moja żona po raz drugi zaszła w ciążę, znalazłem przypadkowo w sanktuarium Najświętszego Oblicza w Capodimonte, które jest mi szczególnie drogie, modlitwę do Matki Boskiej Rozwiązującej Węzły. Bardzo spodobał nam się jej tekst i każdego dnia zaczęliśmy ją wspólnie odmawiać”.

Maryja w tym wizerunku szczególną opieką otacza rodziny, gdyż jej kult ma korzenie w historii pewnego małżeństwa, które przechodziło kryzys i chciało się rozwieść. Przenieśmy się do 1612 roku. Przed podjęciem ostatecznej decyzji mąż udał się do pewnego jezuity o nazwisku Jakob Rem, który postanowił złożyć problemy tej pary w ręce Maryi.

„(…) Razem zwrócili się o pomoc do Matki Bożej z wielką wiarą i żarliwością w modlitwie O Trzykroć Przedziwna. (…) Małżonkowie odczuli owoce wstawiennictwa Maryi przed Bogiem. Ich sytuacja zaczęła się stopniowo poprawiać, aż zapanowała między nimi pełna zgoda”.

Osoba o. Jakoba Rema pozostaje w łączności z niezwykłym wydarzeniem. Wieść bowiem głosi, że „w trakcie modlitwy za wspomnianych małżonków, Wolfganga i Sophie (lub też w trakcie ceremonii ślubnej), węzły na pewnej wstędze rozplątały się w cudowny sposób, a ona sama nabrała żywych barw i wyglądała jak nowa”.

„Prawdopodobnie chodziło o wstęgę czy też stułę symbolizującą małżonków w kryzysie; przecież w trakcie zaślubin na znak nierozerwalnej więzi obwiązuje się stułą ręce nowożeńców. Tamta wstęga, być może wyjęta przez jezuitę przy okazji szczególnej modlitwy, przemieniła się, stając się na powrót tak biała jak w dniu ich ślubu”.

Najświętsza Panno Maryjo, Matko!

Ty nigdy nie porzuciłaś dziecka, które wzywało Twojej pomocy.
Matko, która niestrudzenie pomagasz swoim ukochanym dzieciom,
ze względu na miłość Bożą oraz na nieskończone miłosierdzie, jakie przepełnia Twoje serce,
otocz mnie Twoim czułym spojrzeniem, zobacz, jak wiele „węzłów” tłamsi mnie w życiu.

Ty znasz mój zamęt i ból.
Wiesz, jak bardzo te węzły mnie zniewalają. Składam je w Twoje ręce.
Nikt, nawet zły duch, nie może mnie wyrwać z Twoich miłosiernych objęć.

Nie ma takiego węzła, którego Twoje dłonie nie mogłyby rozplątać.
Dziewico Matko, przez łaskę i moc Twojego wstawiennictwa u Syna Twego Jezusa, mego Zbawiciela, oddaję Ci dzisiaj ten węzeł (warto go nazwać, w miarę możliwości).

Przez wzgląd na Bożą chwałę proszę Was, abyście go rozwiązali i by taki pozostał już na zawsze. W Tobie, Maryjo, pokładam nadzieję.
Jesteś moją jedyną pociechą, jaką otrzymałem od Ojca.
Ty jesteś siłą w mojej słabości,
bogactwem w mojej niedoli,
wyzwoleniem od wszystkiego, co oddziela mnie od Chrystusa.
Wysłuchaj mojego błagania.
Zachowaj mnie od złego, prowadź mnie i chroń.
Bądź moim schronieniem.
Maryjo, która rozplątujesz węzły, wstawiaj się za mną.