Siostry bliźniaczki na podium Europy! „A miałyśmy być warzywkami”

Nic nie wskazywało na to, że urodzone w siódmym miesiącu ciąży bliźniaczki osiągną w życiu jakikolwiek sukces. Lekarze nie tylko nie dawali im szans na normalne funkcjonowanie, ale wręcz uważali, że dziewczynki, jeśli przeżyją, będą „warzywkami”.

Mało optymistyczne diagnozy pokonała prawdziwa siła sióstr! 20-letnie dziś Natalia i Aleksandra Kałuckie stanęły na podium mistrzostw Europy we wspinaczce sportowej na czas. Natalia medal zdobyła złoty medal w 2021 roku, w tym roku triumfuje z brązem, a Ola podczas trwających właśnie mistrzostw w Monachium zdobyła srebro.

Dzielnie wspinają się na swoje podium życia, a – jak podkreślają – nie byłoby to możliwe, gdyby nie upór ich mamy. Pani Sylwia przez długie lata walczyła o zdrowie córek. Nie wszystko jest idealnie. Obie nie widzą na jedno oko – Ola na prawe, a Natalia na lewe. "Tak naprawdę nie wiem, jak to jest widzieć normalnie. Od dziecka widzę jednym okiem, więc dla mnie wszystko jest w porządku" – powiedziała z uśmiechem Natalia w rozmowie z "Przeglądem Sportowym".

Zdaniem lekarzy siostry miały nie chodzić, a Natalia dodatkowo cierpiała na niedotlenienie mózgu. Ich mama na dziesięć lat zrezygnowała z kariery zawodowej, by zapewnić im w tym czasie wszystko, czego potrzebowały. A nie było łatwo, bo finansowa sytuacja rodziny nie była najlepsza. "Kiedy mama po porodzie zapytała się pielęgniarki, co z dziećmi, to usłyszała: «Jeszcze żyją». Rodzice nie mieli wtedy zbyt wielu pieniędzy, ale stawali na rzęsach, by zrobić wszystko, żebyśmy były zdrowe fizycznie i psychicznie. Mama w tym dążeniu była szczególnie uparta. Bardzo się starała" – wspomina w rozmowie z Onetem Natalia.

Jak to się stało, że bliźniaczki, którym nie dawano szans na zdrowe życie, stanęły na podium sportowych rywalizacji? Na pierwszy trening trafiły dzięki wakacyjnym zajęciom, które były zorganizowane w Tarnowie. Miały osiem lat. Ale miłość do wspinaczki odkryły w sobie już wcześniej. "Zawsze byłyśmy żywymi dziećmi. Chodziłyśmy z Olą po drzewach i meblach. Ciągle byłam w ruchu. Miałam pięć albo sześć lat, kiedy zaciekawiło mnie wspinanie się" – mówi Natalia.

A potem już poszło. Pierwsze profesjonalne treningi, pierwsze zawody, najpierw w konkurencjach juniorskich, pierwsze medale i puchary. I w końcu pierwsze zawody z już starszymi zawodnikami. I sukces! Sukces, który w ich przypadku napawa jeszcze większą dumą, a za zdobytymi sportowymi medalami kryje się znacznie większa walka – o sprawność, o marzenia, o życie.  

Mają jeszcze jedno marzenie – wspólny start w igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 2024 roku i pobicie aktualnego rekordu, który ustanowiła Ola Mirosław.

Źródło: Przegląd Sportowy, onet.pl