Cudowna ikona Matki Bożej Zarwanickiej i nadzieja na Zmartwychwstanie

W tych tragicznych dniach rosyjskiej inwazji na Ukrainę chcemy być bliżej tych, którzy doświadczają niewyobrażalnych cierpień. Dlatego proponujemy Wam wielkopostną pielgrzymkę przez Ukrainę.

Przez cały Wielki Post będziemy duchowo odwiedzać kolejne święte miejsca tego kraju: sanktuaria, cerkwie, kościoły, kaplice i znane miejsca kultu – chcemy być wszędzie tam, gdzie pielgrzymują i modlą się nasze siostry i nasi bracia z Ukrainy. W ten sposób chcemy w duchowy sposób wziąć trochę ich ciężarów na swoje barki oraz jednoczyć się w chrześcijańskiej modlitwie.

Wielka Sobota jest finałem naszej pielgrzymki wielkopostnej po doświadczanej wojną i cierpieniem ziemi naszych braci i sióstr z Ukrainy. W przeddzień Zmartwychwstania, gdy w ciszy i smutku, ale z nadzieją na nadchodzącą wkrótce wielką przemianę, adorujemy złożone do grobu święte ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa.

I udajemy się do Zarwanicy, pełniącej dzisiaj rolę narodowego sanktuarium Ukrainy związanego z Kościołem greckokatolickim. Ta duchowa perła Podola, leżąca mniej więcej 230 km od polskiej granicy, słynie z cudownej ikony Matki Bożej Zarwanickiej.

Pierwsza świątynia powstała tam jeszcze w XIII wieku i założył ją prawosławny mnich z Ławry Peczerskiej, uciekający przed natarciem wojsk tatarskich. Wyczerpany i głodny, resztkami sił prosił Matkę Bożą o pomoc. Gdy po dłuższym śnie w lesie ocknął się pełen sił, ujrzał ikonę Maryi z Dzieciątkiem.

Później wybudowano w tym miejscu cerkiew, najpierw drewnianą, a w wieku XVIII murowaną. W międzyczasie parafia przyjęła unię z Rzymem. Papieski legat koronował ikonę w latach sześćdziesiątych XIX wieku.

Tragicznego losu Zarwanica doświadczyła podczas II wojny światowej i tuż po niej, zarówno od strony hitlerowców, którzy zamknęli sanktuarium, jak i władz ZSRR, które w 1946 roku zlikwidowały Kościół greckokatolicki. Po tych ciężkich doświadczeniach sanktuarium w Zarwanicy odrodziło się wraz z ukraińską niepodległością i znów służy wiernym, prowadząc do nawróceń i cudownych uzdrowień ciał i dusz.

Ufajmy zatem Przenajświętszej Maryi Pannie, że podobnie będzie i tym razem – Zmartwychwstały Chrystus Pan przyniesie ziemi ukraińskiej pokój, wolność oraz życie ciche i spokojne, na chwałę Kościoła i Ewangelii!

Maryjo, wśród dzikich lasów pobożny mnich ujrzał u źródła blask, który świecił jaśniej niż słońce, przed  Twoim cudownym obrazem padł on pokornie na kolana i w szczerej modlitwie wzniósł do nieba chwałę z całym Twoim Podolem, aby cały świat czcił Ciebie, wołając:

Raduj się, cudowna mocy Boga.
Raduj się, roso błogosławiona.
Raduj się, kwiecie pośród lasów.
Raduj się, Dziewico Niepokalana.
Raduj się, Królowo i Matko Miłosierdzia.
Raduj się, ozdobo świątyni o złotej kopule.
Raduj się, schronienie dla pielgrzymów.
Raduj się, pocieszenie wszystkich żałobników.
Raduj się, Królowo Podola, Matko Boża Zarwanicka!

Maryjo, Królowo nieba i ziemi, pośredniczko między Bogiem a ludźmi! Przez Ciebie spływają na nas wszelkie łaski i dobre uczynki, przez Twoje wstawiennictwo obdarza nas błogosławieństwem Opatrzność Boża. Wstawiaj się za nami przed Twoim Synem, który zesłał na nas moc Twoich cudów i zachował swoje dziedzictwo, które Cię wywyższa:

Raduj się, początku cudów Jezusa.
Raduj się, cudowne źródło łaski.
Raduj się, źródło miłosierdzia.
Raduj się, słodkie serce Twego Syna Jezusa.
Raduj się, życiodajna siło wiernych.
Raduj się, pocieszenie dusz cierpiących w czyśćcu.
Raduj się, odrzuconych Uzdrowicielko.
Raduj się, znużonych Pocieszycielko.
Raduj się, Królowo Podola, Matko Boża Zarwanicka!

(fragment akatystu do Matki Bożej Zarwanickiej, za: bible-lessons.in.ua, tł. Ł. Kobeszko)