separateurCreated with Sketch.

Dlaczego na początku mszy niesie się w procesji duży krzyż?

Servant de messe portant la croix de procession et l'encensoir.

whatsappfacebooktwitter-xemailnative
Sophie Roubertie - 08.02.22
whatsappfacebooktwitter-xemailnative
Tradycja krzyży procesyjnych sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa. Jednym z najbardziej znanych jest krzyż Lotara, przechowywany w katedrze w Akwizgranie.
Pomóż Aletei trwać!
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Wesprzyj nas

Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!

Podniesiony do góry i niesiony w procesji przed księdzem podczas uroczystości religijnych, przede wszystkim na początku mszy, duży krzyż wskazuje wszystkim, że to Chrystus otwiera drogę. Na tym krzyżu zawsze zresztą znajduje się postać Chrystusa, bo to On jest głową swojego ludu. Jako dobry pasterz wyznacza kierunek marszu.

Krzyż podniesiony wysoko

Krucyferariusz niesie krzyż podniesiony wysoko, żeby wszyscy mogli go widzieć. Jeśli liczba posługujących przy ołtarzu pozwala na to, inny ministrant, turyferariusz, niesie przed krzyżem kadzielnicę w celu oczyszczenia kościoła. Ceroferariusze, niosący zapalone świece, idą zaraz za krzyżem, pokazując przez to zgromadzeniu, że Chrystus jest światłością świata.

Po dojściu do ołtarza krzyż stawia się najczęściej w prezbiterium na specjalnie przewidzianej w tym celu podstawce czy stojaku. Na zakończenie celebracji, podczas procesji, krzyż znajduje się na pierwszym miejscu, bo już nie trzeba oczyszczać kościoła.

croix de procession

Od krzyża w procesji do krzyża na stałe

Dużego krzyża można używać nie tylko w procesji mszalnej, ale także w innych procesjach. Pierwszymi krzyżami używanymi w kościołach były wyłącznie krzyże procesyjne, zwane stacyjnymi. Z pewnością sięgały one już pierwszych wieków, kiedy chrześcijanie uznali krzyż za znak swojego Zbawienia.

Niektóre krzyże można było odczepić od drzewca, żeby je postawić na ołtarzu. Później, w średniowieczu, zaczęły się pojawiać krzyże nieprzenośne, zamocowane na ołtarzach na stałe.

Wspaniałość krzyży procesyjnych zmieniała się zależnie od epok i zamożności tych, którzy je zamawiali. Ozdobę niektórych krzyży stanowiły drogie kamienie i kamee, ozdobą innych były misterne ornamenty złotnicze.

Jednym z najbardziej znanych jest krzyż Lotara, przechowywany w katedrze w Akwizgranie. Ozdobą tego krzyża, wykonanego przez złotników około 1000 roku, jest kamea rzymskiego cesarza Augusta I. W ten sposób krzyż uwierzytelnił władzę cesarską. Umieszczona poniżej pieczęć z kwarcu przedstawia Lotara i łaciński napis: „Chryste, przyjdź z pomocą królowi Lotarowi".

Newsletter

Aleteia codziennie w Twojej skrzynce e-mail.

Top 10
See More
Newsletter

Aleteia codziennie w Twojej skrzynce e-mail.