Młodzi Francuzi łączą siły, by odnawiać krzyże. “To ma na nas głęboki wpływ” [zdjęcia]

We Francji młodzi ludzie rozpoczęli nowy projekt, który ma na celu wskrzeszenie wielowiekowej tradycji chrześcijańskiej. Zarówno katolicy, jak i niekatolicy poświęcają swój czas i energię, by odrestaurować setki starych, zniszczonych krzyży i krucyfiksów, które niegdyś były symbolami niezłomnej wiary tego kraju.

SOS Calvaires było początkowo małym przedsięwzięciem podjętym w południowo-zachodniej Francji. Teraz rozprzestrzeniło się na cały kraj. W wolontariat angażuje się ponad 800 członków z około 25 lokalnych grup. Wszyscy ciężko pracują, aby przywrócić piękno francuskim wsiom.

W dawnych czasach krzyże i krucyfiksy oznaczały wejścia do wiosek. Stawiano je przed wiekami na rozstajach dróg, na terenach wiejskich. Były drogowskazami, ale i oznaczeniem miejsc świętych. Z biegiem lat krzyże uległy zniszczeniu i zdewastowaniu.

Julien Le Page zaangażował się w przywracanie świetności przydrożnym krzyżom w 2020 roku, na początku pandemii.

– Byłem już za stary, żeby być harcerzem, ale szukałem sposobu, żeby dać świadectwo mojej wiary. Mój szwagier, stolarz, zaprosił mnie, bym był świadkiem instalacji krzyża w mojej gminie, przedsięwzięcia na małą skalę przywracającego lokalne krzyże – wyjaśnia Aletei.

– To był ponury sobotni poranek, mocno padało, ale kiedy zobaczyłem ludzi, którzy zatrzymali się, by popatrzeć na tych pięciu młodych niosących krzyż, instalujących go i klęczących w modlitwie, byłem zachwycony – dodaje.

Obejrzyj poniższy pokaz slajdów, aby zobaczyć zdjęcia SOS Calvaires w akcji!

– To miało na mnie głęboki wpływ. W tym momencie zdałem sobie sprawę, że jest to pomysł, który mogę rozwijać na skalę krajową. Że to coś, w co chcę się zaangażować – stwierdził.

Le Page postawił przed lokalną grupą nowe wyzwanie. Wszyscy mieli mniej niż 35 lat. Zamiast odnawiać jeden lub dwa krzyże rocznie, dlaczego by nie odnawiać jednego krzyża miesięcznie?

Stowarzyszenie wkrótce przyciągnęło więcej młodych, kierowanych wiarą i miłością do swojego dziedzictwa. Tematem zainteresowały się także lokalne media, które chciały opisać sukcesy stolarzy, murarzy i innych rzemieślników.

– W krótkim czasie SOS Calvaires stało się rozpoznawalnym stowarzyszeniem krajowym. A wraz z tym zaczęły napływać oferty darowizn – mówi Le Page.

Le Page, z zawodu księgowy, jest teraz prezesem SOS Calvaires i odpowiada za rozwój stowarzyszenia na terenie całej Francji.

Stowarzyszenie opiera się całkowicie na darowiznach i dochodach z prywatnej sprzedaży krzyży i krucyfiksów.

Le Page tłumaczy, że właściciele ziemscy, którzy chcą pobłogosławić swoje posiadłości, zamawiają krzyże – takie jak robiono w dawnych czasach.

Odnalezienie krzyży rozsianych po całej Francji nie zawsze jest łatwym zadaniem, ale SOS Calvaries opracowało rozwiązanie, które się sprawdza. Le Page wyjaśnia:

– Miejscowi ludzie i przybysze często trafiają na opuszczone krzyże. Zachęcamy ich do sfotografowania swoich znalezisk i skorzystania z naszej aplikacji internetowej, aby połączyć się z SOS Calvaries. W ten sposób możemy zlokalizować krzyż, oszacować szkody i dodać go do naszej bazy danych.

Le Page dodaje także, że stowarzyszenie odrestaurowało już 2400 krzyży tylko dzięki aplikacji.

Stolarze preferują pracę z trzema rodzajami drewna – dębem, kasztanowcem i akacją. Po ścięciu drewno jest dokładnie suszone. Potem przystępuje się do obróbki. Po zmontowaniu dwóch części krzyża, słupka (część pionowa) i patibulum (część pozioma), krzyż przekazywany jest malarzowi. Jego zadaniem jest zapewnienie ochrony drewna przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi.

Krzyż jest gotowy do transportu.

Na miejscu montażu niezbędna jest praca zespołowa. Trzeba położyć fundament, podnieść krzyż, zasadzić go i przymocować do podłoża. W końcu – umieścić na nim tabliczkę SOS Calvaires z datą odnowienia.

Po ustawieniu krzyża na poboczu drogi lub na terenie prywatnym zawsze następuje błogosławieństwo.

Po ciężkiej pracy wolontariusze poświęcają chwilę na modlitwę, refleksję, wdzięczność – często w obecności miejscowego proboszcza. Jest to również czas świętowania dla wolontariuszy – czas radości z łączącej ich więzi, szczególnego poczucia koleżeństwa i wspólnoty.

Francuskie prawo zabrania instalowania nowych krzyży na drogach publicznych, ale w 2022 roku stowarzyszenie chce odrestaurować 100 krzyży. Jest to ogromne wyzwanie, które wymaga wsparcia duchowego i materialnego. Według Le Page we Francji istnieje sto tysięcy krzyży z drewna, żelaza i kamienia. A ponieważ 70 procent z nich wymaga poważnej naprawy, jest jeszcze wiele do zrobienia.