Włamali się do klasztoru. Takiego widoku w sejfie się nie spodziewali!

Był zimny i ciemny wieczór, kiedy złodzieje włamali się do klasztoru w Codogno, w malowniczym miasteczku na północy Włoch.

"Corriere della Sera" donosi, że przestępcy weszli do budynku, gdy siostry odmawiały nieszpory i jadły kolację. Włamali się do klasztornego sejfu, szukając gotówki i być może srebrnych i złotych naczyń liturgicznych, które wspólnoty zakonne rezerwują na specjalne okazje, a przez resztę roku trzymają pod kluczem.

Zamiast tego znaleźli kartkę z napisem: "Zmień swoje życie! Nadszedł czas…", wizerunek Maryi i małą figurkę sowy. Można sobie wyobrazić, że złodzieje oglądali się wtedy za siebie, czekając, aż ktoś powie: "Uśmiechnij się! Jesteś w ukrytej kamerze!".

Czy siostry zostały uprzedzone o planach włamywaczy?

Siostra Gabriella, członkini wspólnoty, wyjaśnia włoskiej gazecie: "Złodzieje, łotry, już kiedyś się pojawili, aby nas okraść. Ponieważ nie korzystamy z sejfu, postanowiłyśmy zostawić cenną wskazówkę dla tych, którzy mogą nas odwiedzić nieproszeni".

Pisemna wiadomość i wizerunek Maryi są zrozumiałe. Ale o co chodzi z figurką sowy?

Siostry nie podają żadnych wyjaśnień, choć istnieją różne znaczenia przypisywane temu ptakowi – od mądrości (w mitologii greckiej) po szatana. Być może siostra, która umieściła tam figurkę, myślała o którymś z tych znaczeń. Ewentualnie o tym, że sowa symbolizuje czujność. Gdybyśmy mieli połączyć te wszystkie elementy w jedno przesłanie, mogłoby brzmieć ono:

Niezależnie od tego, czy sowa miała tu jakieś konkretne znaczenie, czy była po prostu przypadkowym przedmiotem, przestępcy prawdopodobnie nie spędzili zbyt wiele czasu, próbując zinterpretować tę zagadkę. I z pewnością nie pozostali w pobliżu, aby poprosić o wyjaśnienie!

Nie wiemy, czy złodzieje posłuchają rady sióstr – cenniejszej niż złoto czy srebro, które mogliby znaleźć w sejfie. Co ukradli? Jedynie dwie kołdry z łóżek w pokojach sióstr. "Widać, że im też było zimno"– powiedziała reporterowi s. Gabriella.

Możemy mieć tylko nadzieję, że skradzione kołdry przyniosły ciepło komuś, kto go potrzebował, i że poczucie humoru sióstr i ich użyteczne rady mogły ogrzać zimne serce, otwierając je na Bożą łaskę.