Który wzorzec relacji tworzycie? I ważny powód, dlaczego warto to wiedzieć

Choć powyższe rady wydają się absurdalne, to jednak jeśli dopasujemy je do odpowiedniego wzorca relacji, mogą się nawet na coś przydać.

Wzorce, które za chwilę przytoczę, zostały opisane przez Michaela White'a, który zauważył, że pary, które zgłaszają się do niego po pomoc, dzielą się na trzy grupy.

To jest ważna informacja: przypatrujemy się parom, które zwróciły się po pomoc do terapeuty par. Zatem nie są to wzorce w parach, które dobrze funkcjonują, nie mniej jednak każdy z tej wiedzy może wyciągnąć coś dla siebie.

White miał do czynienia przede wszystkim z trzema typami par:

Dlaczego tak ważne jest, którym wzorcem posługujecie się w sytuacjach konfliktowych? Bo dla każdego wzorca mamy inne postępowanie naprawcze, o którym przeczytacie poniżej.

Wieczne kłótnie i spory o to, kto ma rację i jaki był dokładny przebieg faktów (najczęściej nie do ustalenia). Macie wrażenie, że nie robicie nic innego, tylko przeżywacie konflikty, a wasza relacja jest utkana z nieporozumień. Jeśli odnajdujesz się w tym opisie – prawdopodobnie posługujecie się symetrycznym wzorcem tworzenia relacji.

Charakterystyczne dla was jest to, że centrum waszego życia stanowi to, co was… dzieli. I to jest przyczyną konfliktów. Postępowanie naprawcze to zwrócenie się ku temu, co jest w s p ó l n e  i zastanowienie się nad tym, co was ł ą c z y.

Jako proste ćwiczenie możecie przez tydzień zapisywać wszystkie rzeczy (z przeszłości i teraźniejszości), które was łączą, a kartki wkładać do pudełka. Po tygodniu wyciągnijcie je wszystkie, przeczytajcie i omówcie. Możecie doświadczyć naprawdę innego klimatu w waszej relacji!

W relacji komplementarnej stanowicie dla siebie pewnego rodzaju uzupełnienie. Jedna osoba jest dominująca, zorganizowana, rozdziela zadania, najczęściej też dzierży władzę i trzyma pieniądze, a druga jest podporządkowana, wykonująca, łagodząca i ustępliwa. Jest to trudny układ dla obu stron! Pierwsza często czuje się przeciążona nadmierną odpowiedzialnością, a druga czuje się osaczona.

Postępowanie naprawcze w tej relacji to tzw. zastrzyk symetrii. Polega on na wykonaniu eksperymentu, w którym strony zamieniają się rolami na przykład na tydzień, aby zobaczyć, jak można się poczuć w tej drugiej roli. Z reguły jest to trudne zadanie dla par i odczucia mogą być nieco nieprzyjemne, ale to świetny sposób na poznanie perspektywy tej drugiej osoby i zmianę.

W relacji bliskości i dystansu jest tak, że jedna osoba goni, a druga ucieka. Jedna osoba chce być bardzo blisko (pisze wiadomości, musi wiedzieć, co się z drugą osobą dzieje, potrzebuje fizycznej obecności, a wszelkie próby oddalenia się partnera rodzą sprzeciw). Druga osoba natomiast szuka okazji do dystansu, niezależności, ucieczki, bo czuje się "zalana" miłością.

Postępowanie naprawcze dla tej relacji to wskazanie na to, że o b i e strony robią dla związku coś bardzo, bardzo ważnego. Pierwsza osoba dba o wspólnotę, a druga o indywidualność.

Taka para może przeprowadzić eksperyment polegający na tym, że osoba dbająca o wspólnotę zacznie dbać o indywidualność, a osoba dbająca o indywidualność zacznie dbać o wspólnotę. Para ustala sama dla siebie, co to dokładnie oznacza dla nich.

Widzicie u siebie jakiś wzorzec relacji? Macie ochotę wypróbować jakieś działanie naprawcze? Można również poprosić o pomoc terapeutę par. Powodzenia!