Choć twoje imię jest warte o wiele mniej niż imię Boga, ma zdecydowanie większą wartość niż srebro i złoto. „Bóg pozwala rodzicom w istocie, by wybrali imię, jakim powoła On każde ze swych dzieci do wieczności”.
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!
Imię jest święte i godne szacunku. Imię jest obrazem osoby. A konkretnie? Przychodzi mi do głowy przynajmniej kilka powodów.
Czytaj także:
Zastanawiasz się, jak nazwać córeczkę? Oto 11 pięknych imion świętych kobiet
Imię Boga
Wszyscy wiemy, jak to jest. Często w grupie przyjaciół wystarczy jedynie wypowiedzieć imię kogoś, kto jest nieobecny, aby od razu wywołać reakcję. Kiedy wypowiemy imię wesołego przyjaciela, samo imię wywoła uśmiech na wielu twarzach.
A kiedy padnie imię osoby, która zrobiła coś strasznego, przyjaciele drżą z oburzenia i ze zrozumieniem potrząsną głowami. Kiedy wspomnimy przyjaciela, którego wszyscy znają jako miłego i uprzejmego, wokół można usłyszeć: „No, tak, szkoda, że nie ma go tu z nami”.
Tak jak poświęcony przedmiot jest nośnikiem modlitw tego, który go pobłogosławił, tak imię może nieść moc i obecność osoby, którą oznacza. To jest przede wszystkim prawdą w stosunku do Boga. Jego imię zbawia. Jak mówi psalmista: „Jedni wolą rydwan, drudzy konie, a nasza siła w imieniu Pana, Boga naszego” (Ps 20, 8).
I choć twoje imię jest warte o wiele mniej niż imię Boga, ma zdecydowanie większą wartość niż srebro i złoto.
Imię dla dziecka
Nadanie imienia dziecku to wielka odpowiedzialność. Dlatego też prawo kanoniczne zaleca, aby rodzice unikali nadawania swoim dzieciom imion „obcych wrażliwości chrześcijańskiej”.
Podobne zapisy funkcjonują w prawie świeckim. Ostatnio na przykład rodzicom odmówiono zarejestrowania imion dzieci, które zawierały bluźnierstwa czy też takich, jak „Lucyfer” czy „Cyjanida”.
Papież Franciszek pięknie napisał w adhortacji Amoris Laetitia: „Bóg pozwala rodzicom w istocie, by wybrali imię, jakim powoła On każde ze swych dzieci do wieczności”.
Twoja relacja z rodzicami jest na wieki zapisana w twoim imieniu. Rodzice jako pierwsi zaczęli nazywać cię „Hania”, „Marysia”, „Maciek”, czy „Paweł”. A teraz trzeba się modlić o to, abyś to właśnie imię usłyszał pewnego dnia od Boga.
Obecne w tobie geny twoich rodziców ukształtowały twoje ciało. Wyznawane przez twoich rodziców wartości, przekazane przez wychowanie, ukształtowały twoją duszę. Zaś imię, które rodzice nadali ci w wieku niemowlęcym, należy do twej tożsamości i nieustannie przypomina, że ty jesteś ich, a oni są twoi.
Czytaj także:
W imieniu twojego dziecka zakodowana jest modlitwa. Jak dobrze je wybrać?
Nazwisko po mężu?
Zapytałam kiedyś znajome na Facebooku, czy zmieniły nazwisko po wyjściu za mąż i czy są zadowolone, że zdecydowały się na to lub też nie. Niemal wszystkie żony, które odpowiedziały, że przyjęły nazwisko męża, nie żałowały tego.
W Ameryce kobiety wybierają między własnym nazwiskiem a nazwiskiem męża. Inaczej mówiąc, między nazwiskiem swego ojca a męża. W większości przypadków moje znajome mówiły, że to ich nowa rodzina, nie zaś mąż, zainspirowały zmianę nazwiska. Na przykład Kathy Schiffer napisała:
Początkowo nie zmieniałam nazwiska. Wtedy przyszła na świat nasza pierwsza córka, a ja miałam problemy z zobaczeniem jej w szpitalu, ponieważ miałam inne nazwisko. Wkrótce zdałam sobie sprawę, że będę odstawała od reszty rodziny. Rok później dokonałam zmiany nazwiska i potraktowałam to jako prezent dla męża na Dzień Ojca.
Mężowie nigdy nie powinni lekceważyć takiego daru!
„Jednym ciałem”
Jezus przypomniał werset z Księgi Rodzaju: „Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją, i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem”.
Św. Paweł powiedział, że to powinno spowodować, że mąż będzie widział swoją żonę tak, jak Jezus widzi Kościół. Jezus „oddał się za Kościół”, aby go „uświęcić”, czyniąc „nieskalanym”. Dlatego mąż powinien poświęcić się za swoją żonę, pomagać jej w drodze do Boga i nigdy nie naruszać jej bezpieczeństwa.
Te moje znajome z Facebooka, które żałowały zmiany nazwiska, przyznały, że powodem było to, iż mężowie gorzko je rozczarowali. Dla nich nowe nazwisko przestało być szlachetnym świadectwem zaangażowania, a stało się wstydliwym znakiem porzucenia.
Czytaj także:
10 biblijnych imion dla chłopca. Prosto ze Starego i Nowego Testamentu