Wybierając szkołę i zajęcia pozalekcyjne pamiętajmy, że czasem warto poszukać dociekliwiej, aby znaleźć pedagogów, dzięki którym nasze dziecko nabierze cech i umiejętności, które realnie pomogą mu w dorosłym życiu.
Chcemy nadal tworzyć dla Ciebie wartościowe treści
i docierać z Dobrą Nowiną do wszystkich zakątków internetu.
Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne.
RAZEM na pewno DAMY RADĘ!
Lekcja, przerwa, lekcja
Większość z nas skończyła szkołę, w której mieliśmy 45-minutowe lekcje rozdzielone 10-minutowymi przerwami. Zajęcia zaczynaliśmy od sprawdzenia listy, potem zapisywaliśmy temat, aby omówić go i zakończyć całość naszą „ulubioną” częścią – pracą domową. I tak w kółko, przez ok. 8 lekcji dziennie, 5 dni w tygodniu, 10 miesięcy w roku i ok. 10 lat życia.
Czy można więc inaczej? Co, jeśli nasze dziecko nie umie odnaleźć się w systemie 45-10-45, nie rozumie 6-cio stopniowej skali oceniania go? Na szczęście nie musimy od razu zabierać pociechy z zajęć i zwalniać się z pracy, aby prowadzić edukację domową – od pewnego czasu dookoła powstają szkoły i dodatkowe zajęcia w różnych, alternatywnych nurtach nauczania, które mogą okazać się idealne dla nas i naszego dziecka.
Metoda Montessori
Najpopularniejszą jest obecnie chyba pedagogika Marii Montessori. Kluczowym dla jej powstania było odkrycie przez Marię zjawiska polaryzacji uwagi. Kiedy występuje, dziecko długo pozostaje przy jednej czynności, a oderwane wraca do niej.
Rola osób dorosłych w koncepcji Montessori, polega na specjalnym przygotowaniu otoczenia dla wytworzenia polaryzacji uwagi. Są to np. unikalne pomoce i materiały dydaktyczne. Program jest podzielony na działy: życia praktycznego, sensoryki, edukacji językowej, edukacji matematycznej, wychowania. Otoczenie to też m.in: nauczyciel, który potrafi indywidualnie wesprzeć dziecko w samodzielnej pracy, a także zróżnicowana wiekowo grupa dzieci.
Czytaj także:
Metoda Montessori zmieniła moje podejście do wychowania dzieci
Harcerska metoda wychowawcza
Innym przykładem alternatywnej szkoły wychowania jest harcerska metoda wychowawcza. Oczywiście, jest ona obecna głównie na zbiórkach harcerskich, ale od niedawna powstają również szkoły nią inspirowane. Jej autor, Robert Baden-Powell oparł swój pomysł o 3 główne zasady: praca nad sobą, służba i braterstwo.
Na nich zbudowana jest cała metoda, która cechuje się dobrowolnością, pozytywnością, naturalnością, pośredniością, indywidualnością i wzajemnością oddziaływań. Cechy te odzwierciedlają się w elementach metody: systemie małych grup, uczeniu i działaniu, Prawie i Przyrzeczeniu oraz stale doskonalonym programie. W praktyce oznacza to, że dzieci podzielone na małe, 4-8 osobowe grupy, poprzez wykonywanie coraz to nowych zadań w praktyce poznają otaczający je świat.
Pedagogika daltońska
Nieco mniej popularnym niż pozostałe dwa przykładem jest pedagogika daltońska. Jej główne zasady pedagogiczne to: wolność, samodzielność i współpraca. Oznacza to, że dzieci z jednej strony mają możliwość wyboru swoich zadań i sposobu ich wykonania, z drugiej strony stają się odpowiedzialne za swoje wyniki w drodze umowy.
Dzieci samodzielnie rozwiązują problemy, same wykonują zadania i poszukują rozwiązań. W tej metodzie propagowana jest współpraca, która dotyczy edukacji społecznej i wzajemnego szacunku w kontaktach interpersonalnych, zmierza do tego, aby dzieci nabywały umiejętności współpracy z każdym, a nie tylko z najbliższymi kolegami.
Czytaj także:
Wszystko, co potrzebujesz wiedzieć o edukacji alternatywnej, a nawet nie wiesz, jak o to zapytać
Szkoły demokratyczne
Warto wspomnieć też pokrótce o pedagogice waldorfskiej i szkołach demokratycznych. Dla pedagogów waldorfskich rozwój intelektualny jest równie istotny jak rozwój emocjonalny. Przez pierwsze 6 lat w szkole dzieci są pod opieką jednego wychowawcy. Nauka zaczyna się od lekcji głównej, na której poruszany jest temat przewodni danego dnia.
Uczniowie nie mają podziału na przedmioty, pracują raczej na zagadnieniach tematycznych. Szkoły demokratyczne przywiązują dużą wagę do samoświadomości i poczucia odpowiedzialności za własne wybory i w ogóle za siebie. Każdy, bez względu na wiek, posiada jeden głos. Dzieci mają prawo decydować o swojej aktywności. Bez względu na to, czy będzie ona związana z edukacją, czy nie. W tym systemie to uczeń jest odpowiedzialny za wynik swojej nauki, a w związku z tym sam podejmuje decyzję, czego i kiedy chce się uczyć.
Wybierając szkołę i zajęcia pozalekcyjne pamiętajmy, że czasem warto poszukać dociekliwiej, aby znaleźć pedagogów, dzięki którym nasze dziecko nabierze cech i umiejętności, które realnie pomogą mu w dorosłym życiu.
Czytaj także:
Mikroszkoła – bez dzwonków, ocen, lekcji. Żeby dzieciom uczyło się lepiej