Kryptę Grzechu Pierworodnego nie bez powodu nazywa się Kaplicą Sykstyńską kościołów skalnych.W IX wieku benedyktyni ruszyli w drogę do Pietrapenta niedaleko Matery (południe Włoch), nazywanej „miastem podziemnym”. Zakonnicy zdecydowali, że osiedlą się w licznych jaskiniach na zboczach wąwozu Graviny, które były już zamieszkiwane w epokach paleolitycznej i neolitycznej. Jedna z tych grot jest od tego czasu znana jako Krypta Grzechu Pierworodnego i została okrzyknięta Kaplicą Sykstyńską skalnych kościołów, z których słynie tamtejszy region.
Przez wieki krypta była zapomniana i nieodwiedzana – służyła jedynie jako schronienie dla pasterzy, którzy z powodu licznych malowideł na ścianach nazywali ją „grotą tysiąca świętych”. Odkrywamy tam biblijny opis stworzenia, wizerunki apostołów Piotra, Andrzeja i Jana, archanioła Michała, Rafała i Gabriela, a także Maryi. Grota swoją nazwę zawdzięcza freskowi przedstawiającemu Adama, Ewę i węża oplecionego wokół drzewa.
Dziś Krypta Grzechu Pierworodnego należy do światowego dziedzictwa UNESCO.
Tekst pochodzi z francuskiej edycji portalu Aleteia