Poznaj świętego, który jako pierwszy nazwał uczniów Jezusa „chrześcijanami”

W Listach Apostolskich św. Łukasz wymienia miasto Antiochię i zwraca uwagę na jego wielki wkład w chrześcijaństwo:

Barnaba udał się też do Tarsu, aby odszukać Szawła. A kiedy go znalazł, przyprowadził do Antiochii i przez cały rok pracowali razem w Kościele, nauczając wielką rzeszę ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami (Dz 11,25-26).

Św. Łukasz nie ujawnia wszelako, w jaki sposób powstała nazwa „chrześcijanie”. Ten fakt tradycja wiąże z postacią św. Ewodiusza, którego wspomnienie obchodzimy corocznie 6 maja.

Św. Piotr Apostoł, pierwszy papież, jest uważany zarówno za pierwszego biskupa Antiochii, jak i za założyciela pierwszej lokalnej wspólnoty chrześcijańskiej. I choć nie przebywał w Antiochii przez dłuższy okres, przed opuszczeniem miasta wyznaczył swojego następcę – drugim biskupem Antiochii był św. Ewodiusz.

Św. Ignacy, trzeci biskup Antiochii, wspomina Ewodiusza w jednym ze swoich listów: „Pamiętajcie o błogosławionym ojcu Ewodiuszu, którego Apostołowie ustanowili waszym pierwszym duszpasterzem”.

O św. Ewodiuszu wiemy niewiele. Tradycja uważa go za jednego z 72 uczniów, rozesłanych przez Pana Jezusa (zob. Łk 10,1). Ponadto, właśnie jego uważa się za twórcę określenia „chrześcijanie” dla oznaczenia uczniów Jezusa Chrystusa (w języku greckim słowo Χριστιανός – Christianos – to „ten, który podąża za Chrystusem”).

W tamtych czasach Antiochia była schronieniem dla wielu żydowskich chrześcijan, uciekających z Jerozolimy po ukamienowaniu św. Szczepana. Już będąc w Antiochii, żarliwie głosili Słowo Boże poganom, dzięki czemu nowa wspólnota rozrastała się i umacniała. Większość biblistów uważa, że nazwa „chrześcijanie” miała odróżniać wyznawców Chrystusa od innych Żydów w mieście.

Według tradycji Ewodiusz przewodził wspólnocie chrześcijańskiej w Antiochii przez 27 lat. Kościół prawosławny czci go jako męczennika za wiarę, który poniósł śmierć w roku 66, za panowania w Rzymie cesarza Nerona.